Eindpresentatie, Chovar en afscheid

Namasté mero sathi!

Hierbij is het tijd geworden voor mijn laatste blog uit Nepal. Dankjulliewel voor het volgen! Ik vond het leuk jullie op deze manier op de hoogte te houden en hopelijk vonden jullie het ook leuk om het te lezen.

Deze week is echt voorbij gevlogen. Zoals ik jullie in mijn vorige blog vertelde, zou ik vrijdag mijn eindpresentatie van mijn onderzoeksresultaten hebben voor iDE Nepal (de organisatie waar ik voor werk), Renewable World en SAPPROS Nepal, de drie organisaties die Solar MUS hebben geimplementeerd. Dit liep echter wat anders… Donderdag rond 12 uur hoorde ik dat bijna het hele team het veld in zou zijn voor een feasibility study van een nieuw dorpje voor Solar MUS. Dat had mijn begeleider even niet bedacht en dus riep hij me naar zijn kantoor of ik niet die middag kon presenteren. Aangezien ik nog niet echt klaar was en ik mijn presentaties graag goed voorbereid omdat het niet mijn grootste hobby is was ik een beetje huiverig, maar ik heb toch maar ingestemd en om 16 uur was het zover. Nepal blijft toch verrassen… Met 9 aanwezigen van de 3 organisaties heb ik mijn resultaten gepresenteerd en mijn begeleider was zeer tevreden, dus daar ben ik heel blij mee! Het wordt veel werk om hier mijn thesis van te gaan maken maar ook dat gaat goed komen. ’s Avonds weer bij het Bijbelstudie groepje geweest, was erg gezellig en ook heel relaxt nu mijn presentatie er al op zat. Vrijdag werd gewoon een rustig laatste dagje op kantoor.

Zaterdag was het tijd om weer naar Chovar te gaan om mijn projectjes te bespreken. Begin van de middag ontmoette ik Maud en Sanju daar en zijn we naar de plek gelopen waar de bibliotheek moet komen. Het gebouwtje ligt mooi centraal in het dorp dus dat is al gunstig. We hebben wat foto’s gemaakt en besproken wat er moet gebeuren en wat de plannen zijn. Aangezien de kinderen een kinderclub hebben is het idee nu om het een soort combinatie van clubhuis en bibliotheek te maken, dus naast boeken ook met spelletjes, misschien muziekinstrumenten, etc. Het gebouw moet geschilderd, iets voor de ramen aangezien er geen glas inzit, om de inhoud te beschermen, een volle wand met kasten, tafels, en dan nog boeken etc. We zijn er met z’n allen super enthousiast over en ik ben benieuwd hoe het gaat worden! Ik ben blij verrast door alle support voor dit project uit Nederland. Dankjulliewel allemaal! Met name ook de Bethlehemkerk die de eerste bijdrage geleverd heeft! In totaal heb ik inmiddels 1300 euro die ik over kan gaan maken voor de bibliotheek en daar ben ik heel blij mee! Naast de bibliotheek doe ik nog een ander projectje in Chovar, namelijk het sponsoren van de bachelor van een meisje (20) die op jonge leeftijd beide ouders is verloren. Ze woont nu met haar jongere broer (17) bij haar oma en haar ooms proberen hun te financieren voor hun educatie, maar ze hebben niet genoeg. Daarom heb ik besloten haar bachelor Rural Development te betalen. Dit is een bijzondere gift voor mij omdat dit geld gedeeltelijk van mij en mijn moeder komt maar ook gedeeltelijk van Map. Voor de mensen die niet weten over wie het gaat, Map was een van de meest inspirerende vrouwen die ik ken. Ze was vriendelijk, toonde interesse en ze was altijd betrokken. Map was 96 en als ik ooit oud mag worden, dan wil ik oud worden zoals zij. Als we het hadden over een bejaardentehuis dan zij ze altijd, nee dat is niets voor mij daar wonen alleen oude mensen.  Zoals jullie waarschijnlijk is opgevallen praat ik in de verleden tijd. Ik wil jullie even meenemen naar het moment waarop ik dit geld kreeg. Ik liep met mama terug uit de kerk en we zagen Map voor het raam staan. We besloten bij haar langs te gaan, aangezien ze zelf niet meer naar de kerk kon en haar gezondheid liet haar langzaam in de steek, maar ze was sterk. Die dag ging het goed met haar en ze gaf me geld om in Nepal uit te geven aan een project, omdat ze er vertrouwen in had dat ik daar wel een goede bestemming voor kon vinden. Toen we wegliepen zei ik tegen mijn moeder, ik denk dat ze binnenkort overlijd. Mijn moeder was nogal verbaasd omdat het juist zo goed ging. Toch kreeg ik helaas gelijk en ongeveer een week later was ze overleden. Ik ben blij dat we die dag besloten bij haar langs te gaan en dat we haar nog gezien hebben. En ik denk dat iedereen die Map gekend heeft het met me eens is dat zij de bachelor opleiding van een jong meisje zonder ouders een goede bestemming had gevonden. Het is emotioneel, maar ook heel mooi om zo deze opdracht die ik van haar meekreeg te vervullen.

Naast deze twee projecten was er nog een laatste projectje wat ik moest afmaken, namelijk dat van mijn Wakawaka. Een Wakawaka is een licht op zonne-energie en met deze kun je ook je telefoon opladen. Ik heb mijn Wakawaka gekregen op voorwaarde dat ik er een geschikte plek voor zou vinden hier in Nepal. Ik heb er overnagedacht om hem in het dorp achter te laten waar ik onderzoek deed, maar dat voelde niet goed. Toen dacht ik misschien iemand in Chovar dan. Ik vroeg Sanju en Maud of zij een idee hadden en ze vertelden me over hun laatste project. Ze hebben afgelopen weken een huisje gebouwd in Bungamati voor een vrouw die tijdens de aardbeving man, zoon, huis en alle spullen verloren is, maar helaas heeft het huisje geen elektriciteit, dus daar moest nog een lamp op zonne-energie komen. Nou dat is natuurlijk de perfecte plek voor mijn WakaWaka, dus zondag heeft Sanju die weggebracht samen met de sleutel van het huisje.

Vandaag ben ik naar de kerk geweest (KICC) en een mooi gesprek met een vrouw mogen hebben die daar op me afstapte. Verder heb ik souvenirs geshopt in Thamel met Eileen en Franzi, twee huisgenootjes. ’S Avonds was het tijd voor een afscheidsdiner met een heleboel leuke mensen die ik hier ontmoet heb. Mariella en Nico gaan ook maandag naar huis dus het was een gezamenlijk afscheid.

Morgen vlieg ik dan echt terug naar Nederland. Dinsdagochtend kom ik aan en kan ik weer gaan genieten van schone lucht, schone straten, dikke matrassen, altijd elektriciteit, al het eten wat ik hier heb moeten missen en ga zo maar door. Maar boven al kijk ik er erg naaruit om mijn familie en vrienden weer te kunnen knuffelen! Toch ga ik Nepal en met name de mensen hier super erg missen! Nogmaals bedankt voor het volgen en tot snel allemaal!

Laatste knuffels uit Nepal!

Katinka

Ps. Sorry that there is no English today but I am way too tired for that. Thank you for reading my stories though. Hugs!