Midway outreach, Holy Spirit & different worldviews

8 september 2019 - Blantyre, Malawi

English below (adjusted Google translate)

Hee lieve lezers, 

Tijd voor een nieuw verhaal uit Malawi. Sorry dat het zo lang geduurd heeft sinds mijn laatste verhaal, maar mijn weken zijn zo vol en druk dat ik maar weinig tijd heb om te schrijven. Ik besef me dat deze blog vol gaat zijn met dingen die voor velen van jullie moeilijk te begrijpen zijn, maar ik hoop dat het toch de moeite waard zal zijn om het te lezen. Het klinkt misschien allemaal wat vaag, maar ik ben niet helemaal gek geworden, ik ben ook niet mijn gezonde verstand kwijtgeraakt onderweg, ik probeer slechts te delen wat ik hier beleef. 
In mijn vorige blog schreef ik dat we begonnen waren aan een lesweek over Gods vaderhart en karakter. Die week de spreker was een beetje vermoeiend aangezien hij nogal langszaam sprak. Gelukkig werd het door de week heen beter. De week erna ging over 'de kerk en wereldmissies/the church and world missions'. Tijdens deze lesweek hadden we les van een man uit Zimbabwe die momenteel in Zuid-Afrika werkt als zendeling, Nick Muriro. Tijdens deze week ging het veel over wat de kerk is, wat kerkplanten dan betekent en wat missie(s) is/zijn. De kernboodschap in deze week was dat 'kerk' niet gaat over een gebouw, maar de mensen zijn de kerk. Kerkplanten betekent dan dus niet dat je een gebouw regelt en dan opzoek gaat naar mensen die daar op zondag willen samenkomen, maar dat je mensen het evangelie vertelt en dat je de mensen die Jezus ontvangen hebben samen brengt om samen te bidden, aanbidden, te leren en te groeien in relatie met God. Waar dat is, in een woonkamer, in een school, in een kerkgebouw, maakt in de kern niet uit. Ook kan de groep heel klein zijn. Het voordeel van een kleine groep is dat je nauw betrokken kan zijn bij elkaars leven. Als de groep te groot wordt, wordt het wellicht tijd om mensen erop uit te sturen die dan ook weer een kerk kunnen planten door samen te komen met de mensen die tot Jezus komen door hun werk. In sommige plekken gaat dit makkelijker dan andere, maar als een kerk te groot wordt, is de kans groot dat er teveel mensen afhankelijk worden van 1 persoon, de apostel of predikant die de kerk leidt. Na deze lesweek gingen we op een weekend op 'midway outreach'. Tijdens onze 24-uur vasten en bidden hebben we als team gebeden over waar we heen moesten gaan. De staff had eerder al gebeden en had een idee, maar was er niet zo zeker van. Ons team kreeg verschillende woorden van God; kinderen, zuid-oost Malawi, een plaatje van een gebouw, gebied met recentelijk overstromingen, zuid dichtbij de grens met Mozambique. Dit was een precieze beschrijving van een plek die de staff had willen afschrijven. Dit liet duidelijk zien dat God ons daar echt naartoe wilde hebben. Dit hield in dat we met ons hele team eropuit gingen naar Bangula, een dorp zo'n 3 uur rijden naar zuiden, om daar een weekend met mensen te praten over Gods liefde voor hen en het evangelie. Ook deden we wat praktisch werk voor een oude weduwe die niet kan lopen en daarom kruipend zichzelf voortbeweegt. We baden met verschillende oude weduwen en deden spelletjes met kinderen. Na spelletjes gedaan te hebben en wat gezongen te hebben deelden we wat uit de Bijbel met hen. Ze vonden helemaal geweldig. 's Avonds lieten we met onze rijdende bioscoop (lees een omgebouwde oude cocacola-truck) de Jesus movie zien. Terwijl een aantal de truck klaar maakten door het podium uit te vouwen en het scherm op te zetten, gingen wij met een aantal mensen 'door-to-door' doen. Dit betekent dat we bij mensen hun huis langsliepen, iets deelden over Jezus en ze dan uitnodigden voor de film. Ik was compleet verbaasd door de gemiddelde reactie van mensen. Waar in Nederland de gemiddelde reactie op de vraag 'Mag ik je iets vertellen over God/Jezus?' zou zijn: 'Nee dankje', is hier de reactie: 'Ja ga zitten, vertel!'. Dat blijft me verbazen en ik vergeet dan bijna wat ik wilde vertellen. Ik was samen met 2 groepsgenootjes en we hadden 3 korte bezoekjes aan mensen om ze uit te nodigen. Toen we terugkwamen bij de truck speelde daar al muziek. Bij het laten zien van de Jezus film is er eerst muziek, praise en dans om mensen uit te nodigen om te komen, daarna speelt de film, dan volgt een korte uitleg van het evangelie van een paar minuten, is er een 'altar call' (worden mensen naar voren gevraagd als ze Jezus willen in hun leven), dan volgt het einde van de film en wordt er gebeden voor degenen die genezing nodig hebben. Ik weet niet of ik eerder al over de Jezus film heb geschreven, maar eerder hebben we ook een poging gedaan voor het laten zien van de Jezus film, in een dorp dichtbij onze basis, maar toen was er veel geestelijke strijd en faalde de techniek. Wel stroomde genezing rijkelijk die avond. Deze avond deed alles het perfect en kwamen er behoorlijk wat mensen naar voren om Jezus te ontvangen. Persoonlijk vond ik het wat lastig om het gebrek aan follow-up te zien, dus daar heb ik later met iemand over gepraat en toen kwam ik erachter dat ze daar ook nog mee struggelen, hoe dat goed te organiseren op plekken waar los geevangeliseerd wordt. Op zondag mocht ik preken in een kerk en ik besloot te spreken over Isaiah 60:1-3;'Arise and shine for your light has come and the glory of the Lord has risen upon you'. Een van de veelbesproken versen in AGP (kerk in Wageningen) afgelopen jaar.
Na midway outreach hadden we een week over de Heilige Geest! Wat keek ik daar naar uit! :) Dit keer een spreker uit Zuid-Afrika, Lindani Mazibuko. Ik heb enorm genoten van deze week vol gepassioneerde lessen, accurate profetieën en aan het einde van de week een KABOOM moment zoals de spreker het noemde. Door de week heen leerde we eerst over wat christendom eigenlijk betekent, wat het karakter van de Heilige Geest is, wat de gaven van de Geest zijn en we eindigden met manifestaties van de Geest. Op woensdagavond werd er al gebeden voor mensen om de Heilige Geest te ontvangen, en op vrijdagavond kwam alles samen. De spreker ging voor ons bidden voor verschillende gaven van de Heilige Geest en waarschuwde ons dat het nog wel eens chaotisch kon worden met manifestaties als lachen, huilen, vallen, schreeuwen, etc. Binnen de korste keren was dat precies wat er gaande was. Ook ikzelf ging door verschillende golven van lachen, bevrijding, op de grond liggen huilen, trillen, etc. Aan het eind voelde ik me heel blij en energiek. In onze kamer ging het feest nog wat langer door, want we begonnen gesprekken met elkaar te hebben in tongen. Ik had dat al eerder ervaren, maar nu was er ook iemand die naast spreken ook gedeeltelijk begreep wat ze zei. God leerde me die dag iets over mijn verwachtingspatronen aangezien ik dit nooit verwacht had bij deze persoon. Door de weken heen laat God steeds meer zien hoe wat wij zien aan de buitenkant van iemand niet is wat Hij ziet. Week in week uit is God bezig met me te vormen, inzicht te geven in mezelf en me te veranderen. God daagt ons nu uit om te gaan oefenen en uitproberen met wat we gekregen hebben. Dit houdt voor nu in meer gesprekken in tongen zodat God begrip kan brengen in de gesprekken. Wat wel duidelijk is is dat het bijzonder grote impact heeft.
Afgelopen week zijn we begonnen met onze voorbereidingen voor de grote outreach die over 3 weken begint. Ons team wordt opgedeeld in 2 delen, een deel gaat naar het vluchtelingenkamp (vluchtelingen uit DRC, Burundi, Rwanda, etc.)in Dzaleka (noord van Lilongwe), en het andere team, waar ik onderdeel van ben, gaat naar de omgeving van Zomba, tussen Lilongwe en Blantyre in. Sinds afgelopen week bidden we dagelijks voor onze outreach en God heeft ons al verschillende beelden en woorden gegeven over ons team. Heel bijzonder hoe dit allemaal werkt. 
De lessen deze week werden gegeven door Shephen Bwewe, een man uit Zimbabwe die nu in UK woont met zijn gezin. Wederom een interessante spreker. Deze week was het onderwerp 'Bijbels wereldbeeld/Biblical worldview'. Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten, maar het werd een hele interessante week. We leerden veel over het traditionele Afrikaanse wereldbeeld waarin alles draait om geesten en het fysieke vaak een geestelijke uitleg krijgt, e.g. je ziet een slang en interpreteert dat als een kwade geest. Dit is waarom witchdoctors hier ook een grote rol spelen en veel macht uit kunnen oefenen op mensen. Ook de traditionele rituelen zitten vol van het aanroepen van geesten van voorouders etc. Ik blijf me verbazen hoe echt hekserij hier is. Ik weet dat we in Europa denken dat mensen hier een probleem hebben met gebrek aan educatie en dat ze daardoor hekserij de schuld geven, maar ik wil jullie zeggen, hekserij is echt. Zo maar twee verhalen om te laten zien welke bizarre dingen er gebeuren. Ten eerste, er was een groepje christenen die een nacht lang aan het bidden waren en plotseling vallen er twee vrouwen door het dak. Zij bekenden heksen te zijn die over kwamen vliegen, maar door de kracht van het gebed was hun kracht gebroken en waren ze uit de lucht gevallen. Tweede verhaal, een westerse blanke politie agent werd ingeschakeld in een dorp waar ze problemen hadden met een hyena die 's nachts door het dorp kwam en mensen aanviel. De agent kwam, zag de hyena en schoot hem in zijn poot. De hyena rende weg en ze volgden het bloedspoor maar zagen hem niet. In de ochtend vonden ze een vrouw met een schotwond in haar been. De agent kon veriferen dat de kogel inderdaad zijn kogel was en de vrouw bekende een heks te zijn en 's nachts in een hyena te veranderen. Bizarre verhalen, maar wel wat er echt gebeurd. De duivel is slim, hij gebruikt mensen hun angsten en wereldbeeld om ze vast te houden in angst. Waar de leugen hier is dat alles geestelijk is, is de leugen in het westen dat God niet bestaat en dat de geestelijke wereld niet bestaat. Daarom zien we dit in het westen als flauwekul en zien we dit niet gebeuren want mensen geloven het toch niet dus het creeert geen angst. Tegelijk leerden we ook over het Westerse wereldbeeld en het is interessant om te realiseren dat ook in het westerse wereldbeeld dingen niet Bijbels zijn. Vanuit beide kanten mogen we leren wat het Bijbelse wereldbeeld is en onze gedachten vernieuwen om vanuit een Bijbels wereldbeeld naar de wereld te kijken en mensen uit een andere cultuur dan ook niet in het Westerse plaatje te duwen maar hun te laten zien wat Bijbels is terwijl we ook zelf op weg zijn naar dit Bijbelse beeld. Interessant om weer eens na te denken over culturen en hoe de acties die we doen (de vrucht) voortkomen uit de wortels en de voeding die de wortels krijgen. Als je wereldbeeld gevoed wordt door leugens is het logisch dat ook de vrucht slecht wordt. Helaas oordelen we mensen vaak op hun vruchten in plaats van ze te helpen met het veranderen van hun wereldbeeld.
Afgelopen vrijdag gingen we terug naar het dorp waar de Jesus movie eerst niet werkte om het opnieuw te proberen. Opnieuw was er veel weerstand maar het lutke. Veel mensen kwamen voor gebed omdat ze veel nachtmerries hadden. Bijzonder donkere plek.
De afgelopen weken ben ik twee keer naar een kerk geweest die Fountain of Victory heet, de hoofdkerk van de kerk waar ik vorig jaar in Mzuzu bijhoorde.Ik heb ook de pastor van de kerk in Mzuzu twee keer ontmoet en ik kijk er naaruit om na DTS iedereen in Mzuzu weer op te gaan zoeken. Dit weekend zijn we weer even bij de supermarkt geweest. Jaja dat is een heus uitje XD. We aten pizza en ijs en kochten de nodige Westerse producten als chocola, pindakaas en chips. Normaal eten we vooral rijst, nsima (maismeelpap), of aardappel, met tomaat, bonen, ei, of mosterdbladeren. Dus weer een keer iets anders was heel erg welkom :). Vanochtend mocht ik een teaching doen in een kerk. Een van de stafleden ging preken en vroeg mij mee om de teaching te doen. Was een klein kerkje in een dorpje met een tijdelijk dak omdat het nog in aanbouw was. Goed om zo weer wat te kunnen oefenen in spreken met vertaling. Het is momenteel toch nog wel spannend om te spreken in een kerk. Gelukkig ging het vanochtend heel goed en zelfs de stafleden hebben wat geleerd :P. 
Komende week gaat over Jezus zijn heerschappij als Heer. Benieuwd wat dat weer teweegbrengt. Ik geniet nog steeds enorm van hier zijn. 
Momenteel ben ik aan het overwegen om ergens rond februari naar Zuid-Afrika te gaan. Ik weet nog niet precies met welke reden, maar in ieder geval wat mensen opzoeken. Ik hoop dat deze blog niet alleen verwarring maar ook wat duidelijkheid heeft gebracht. Voel je altijd vrij om me meer uitleg te vragen!

Knuffels uit Malawi!

Katinka

Dankpunten:
* Dank God voor alle mooie ervaringen, transformatie en lessen
* De impact die God heeft gemaakt door ons heen met midway outreach 

Gebedspunten:
* Eenheid in ons outreach team vol mensen met sterke karakters
* Moed om te doen wat God van me vraagt
* Gods leiding, bescherming en voorziening voor mij en de rest van ons team hier
* Alles wat God op je hart legt. 

Als God je indrukken geeft als je bid voor onze outreach dan hoor ik dat ook graag! 

English:

Dear readers,

Time for a new story from Malawi. Sorry it took so long since my last story, but my weeks are so full and busy that I have little time to write. I realize that this blog is going to be full of things that are hard to understand for many of you, but I hope it will still be worth reading it. It may all sound a bit vague, but I have not gone completely crazy, I have not lost my common sense along the way, I am just trying to share what I am experiencing here.
In my previous blog I wrote that we had started a lesson week about God's father's heart and character. That week the speaker was a bit tiring as he spoke very slowly. Fortunately it got better during the week. The following week was about "the church and world missions" During this week we had lessons from a man from Zimbabwe who is currently working in South Africa as a missionary, Nick Muriro. During this week it was much about what the church is, what church planting means and what mission(s) is / are. The key message in this week was that "church" is not about a building, but people are the church. Church planting therefore does not mean that you arrange a building and then look for people who want to meet there on Sunday, but that you tell people the gospel and that you bring the people who have received Jesus together to pray, worship, and teach together and to grow in relationship with God. Where that is, in a living room, in a school, in a church building, does not really matter. The group can also be very small. The advantage of a small group is that you can be closely involved in each other's lives. If the group becomes too large, it may be time to send people out who can then plant a church by coming together with the people who come to Jesus through their work. In some places this is easier than others, but if a church gets too big, chances are that too many people will become dependent on 1 person, the apostle or pastor who leads the church. After this lesson week we went on a 'midway outreach' weekend. During our 24-hour fast and prayer, we prayed as a team about where to go. The staff had prayed before and had an idea, but was not so sure. Our team received various words from God; children, south-east Malawi, a picture of a building, area with recent floods, south near the border with Mozambique. This was a precise description of a place that the staff had in mind but they thought it was too far. These confirmations clearly showed that God really wanted us there anyway. This meant that we and our whole team went out to Bangula, a village about 3 hours south, to spend a weekend talking to people about God's love for them and the gospel. We also did some practical work for an old widow who is unable to walk and therefore needs to crawl to move around. We prayed with different old widows and played games with children. After playing games and singing, we shared something from the Bible with them. They absolutely loved it. In the evening we showed the Jesus movie with our moving cinema (read a converted old cocacola truck). While a number of people made the truck ready by folding out the stage and putting the screen on, we went on with a number of people. This means that we visited people's homes, shared something about Jesus, and then invited them to the film. I was completely surprised by the average response from people. Where in the Netherlands the average response to the question "May I tell you something about God / Jesus?" would be: "No thanks", here's the response: "Yes, sit down, tell me!" That keeps surprising me and it makes me almost to forget what I wanted to say. I was with 2 group mates and we had 3 short visits to people to invite them. When we came back to the truck there was already music playing. When showing the Jesus movie there is first music, praise and dance to invite people to come, then the movie plays, then a short explanation of the gospel of a few minutes follows, there is an 'altar call' (People are asked if they want Jesus in their lives), then the end of the film follows and prayers are given for those who need healing. I do not know if I have written about the Jesus film before, but we have also made an attempt to show the Jesus film in a village close to our base, but then there was a lot of spiritual struggle and technology failed. Healing did flow abundantly that evening. This evening everything went perfectly and quite a few people came forward to receive Jesus. Personally I found it a bit difficult to see the lack of follow-up, so I talked to someone about that later and then I found out that they struggle with that too, how to organize that properly in places where there is evangelism on its own. On Sunday I was allowed to preach in a church and I decided to speak about Isaiah 60: 1-3: "Arise and shine for your light has come and the glory of the Lord has risen upon you." One of the much-discussed verses in AGP Wageningen last year.
After midway outreach we had a week about the Holy Spirit! I was looking forward to that so much! :) This time with a speaker from South Africa, Lindani Mazibuko. I greatly enjoyed this week full of passionate lessons, accurate prophecies and at the end of the week a KABOOM moment as the speaker called it. During the week we first learned about what Christianity actually means, what the character of the Holy Spirit is, what the gifts of the Spirit are, and we ended up with manifestations of the Spirit. People were already praying on Wednesday evening to receive the Holy Spirit, and everything came together on Friday night. The speaker went to pray for us for various gifts of the Holy Spirit and warned us that it could sometimes become chaotic with manifestations such as laughter, crying, falling, shouting, etc. In no time that was exactly what was going on. I too went through various waves of laughter, liberation, crying on the ground, shaking, etc. At the end I felt very happy and energetic. In our room the party went on for a little longer, because we started having conversations with each other in tongues. I had experienced that before, but now there was someone who, in addition to speaking, also partially understood what she was saying. God taught me something about my expectation patterns that day since I never expected this with this person. Over the weeks, God shows more and more how what we see on the outside of someone is not what He sees. Week by week, God is busy forming me, giving me insight into myself and changing me. God is now challenging us to practice and try out what we have received. For now this means more conversations in tongues so that God can bring understanding to the conversations. What is clear is that it has a particularly large impact.
Last week we started our preparations for the big outreach that starts in 3 weeks. Our team is divided into 2 parts, one part goes to the refugee camp (refugees from DRC, Burundi, Rwanda, etc.) in Dzaleka (north of Lilongwe), and the other team, of which I am part, goes to the surroundings of Zomba, between Lilongwe and Blantyre. Since last week we have been praying daily for our outreach and God has already given us different images and words about our team. Very special how this all works.
The lessons this week were given by Shephen Bwewe, a man from Zimbabwe who now lives in the UK with his family. Another interesting speaker. This week the topic was 'Biblical worldview / Biblical worldview'. I wasn't sure what to expect, but it was a very interesting week. We learned a lot about the traditional African worldview where everything revolves around ghosts and the physical often gets a spiritual explanation, for example you see a snake and interpret that as an evil spirit. This is why witchdoctors also play a major role here and can exert a lot of power on people. The traditional rituals are also full of invoking the spirits of ancestors, etc. I continue to be amazed how real witchcraft is here. I know that in Europe we think that people here have a problem with lack of education and that they blame witchcraft, but I want to tell you, witchcraft is real. Just two stories to show which bizarre things are happening. First, there was a group of Christians who were praying a whole night, and suddenly two women fell through the roof. They confessed to be witches flying over, but the power of prayer had broken their power and had fallen from the sky. Second story, a western white police officer was hired in a village where they had problems with a hyena that came through the village at night and attacked people. The officer came and saw the hyena and shot him in the leg. The hyena ran away and they followed the blood trail but did not see him. In the morning they found a woman with a bullet wound in her leg. The officer could verify that the bullet was indeed his bullet and the woman confessed to be a witch and turn into a hyena at night. Weird stories, but what really happened. The devil is smart, he uses people's fears and worldview to hold them in fear. Where the lie here is that everything is due to spirits, the lie in the West is that God does not exist and that the spiritual world does not exist. That is why we see this in the West as nonsense and we do not see this happen because people do not believe it anyway so it does not create fear. At the same time we also learned about the Western worldview and it is interesting to realize that even in the western worldview things are not Biblical. From both sides we can learn what the Biblical worldview is and renew our thoughts to look at the world from a Biblical worldview and therefore not to push people from a different culture into the Western picture but to show them what Biblical is while we are also on their way to this Biblical image. Interesting to think again about cultures and how the actions that we do (the fruit) come from the roots and the nutrition the roots receive. If your worldview is fed by lies, it makes sense that the fruit also becomes bad. Unfortunately, we often judge people by their fruits instead of helping them change their worldview.
Last Friday we went back to the village where the Jesus movie first didn't work to try again. Again there was a lot of resistance but the lutke. Many people came for prayer because they had many nightmares. Very dark place.
In the past few weeks I have been to a church called Fountain of Victory twice, the main church of which I belonged in Mzuzu last year. I also met the pastor of the church in Mzuzu twice and I am looking forward to seeing DTS to visit everyone in Mzuzu again. This weekend we went to the supermarket again. Yeah, that's a real XD outing. We ate pizza and ice cream and bought the necessary Western products such as chocolate, peanut butter and chips. Normally we mainly eat rice, nsima (cornmeal porridge), or potato, with tomato, beans, egg, or mustard leaves. So something different once again was very welcome :). This morning I was allowed to do a teaching in a church. One of the staff members started preaching and asked me to do the teaching. Was a small church in a village with a temporary roof because it was still under construction. Good to be able to practice in speaking with translation again. At the moment it is still exciting to speak in a church. Fortunately it went very well this morning and even the staff members have learned something: P.
Next week is about Jesus' rule as Lord. Wondering what that brings about. I still enjoy being here enormously.
I am currently considering going to South Africa somewhere around February. I do not yet know exactly why, but at least what people are looking for. I hope that this blog has brought not only confusion but also some clarity. Always feel free to ask me for more information!

Hugs from Malawi!

Katinka

Thank you points:
* Thank God for all beautiful experiences, transformation and lessons
* The impact God made through us with midway outreach

Prayer points:
* Unity in our outreach team full of people with strong characters
* Courage to do what God asks of me
* God's guidance, protection and provision for me and the rest of our team here
* Everything that God puts on your heart.

If God gives you impressions when you pray for our outreach, I'd love to hear that too!