Arrival, Chikwawa and preaching

English below.

Lieve allemaal!

Het is zover! Eindelijk ben ik in Malawi! Afgelopen maandag vloog ik van Amsterdam naar Rome, Addis Ababa, Lilongwe en Blantyre. Een lange reis die wat moeizaam van start ging omdat ze me niet wilden inchecken omdat ik geen terugreis heb geboekt. Na overleg met meerdere stafleden besloten ze dat het mij eigen verantwoordelijkheid was dat ik geweigerd zou kunnen worden en kon ik toch op weg. Ik was zelf totaal niet bang dat ze me zouden weigeren omdat ze in Malawi helemaal niet kijken naar de vluchten die je hebt geboekt. Vervolgens konden ze mijn bagage maar inchecken tot Lilongwe, wat wel wat stress opleverde omdat ik op Lilongwe maar 2 uur had om door immigratie te gaan voor een visa, mijn bagage op te halen en weer in te checken en zelf door security te gaan. Eenmaal op Lilongwe bleken er meer mensen met dit probleem maar de persoon die ons makkelijk door immigratie moest leiden was er niet dus er ontstond wat chaos met verschillende mensen die bezig waren om te proberen te helpen. Ook ik vond na wat vragen iemand die mij langs de mega lange rij leidde en mijn paspoort aan het eerste loket gaf. Redelijk snel kwam ik bij het tweede loket, maar daar stond ik heel lang te wachten omdat er wat chinezen waren waarvan paspoorten waren verwisseld of iets in die trant. Uiteindelijk na wat wachten kwam ik bij het derde loket en kreeg ik mijn visa. Na een check van mijn paspoort en een stempel kon ik mijn bagage ophalen. Mijn 2 koffers van 23 kg lagen beide al op de band er terwijl veel mensen nog stonden te wachten kon ik doorlopen naar de binnenlandse vluchten. Daar was het nog heel rustig dus ik vroeg me af waar al die mensen heen waren die voor mij al liepen te stressen voor hun visa. Ik kon gemakkelijk inchecken en door de tassencheck en toen kwam ik in de wachtruimte voor de vlucht en had ik nog een half uur tot boarding time en vroeg ik me af waarvoor ik zo gestresst had. Uiteindelijk vertrokken we met iets van 45 minuten vertraging maar dat maakte mij niet meer uit.
Rond een uur of 16.30 was ik in Blantyre en werd ik opgehaald door pastor Roy en zijn vrouw Nthawi en een keniaanse vriendin van hun. Hun huis is ongeveer een uur rijden maar we kwamen in een file terecht dus het duurde wat langer. Na een enorme slingerweg af te zijn gegaan waar ik best misselijk van werd kwamen we in Chikwawa waar ze wonen. Leuk dorpje! Ik heb die avond alleen even gedag gezegd tegen hun 5 kinderen en toen hebben ze me naar een hostel gebracht omdat hun huis kennelijk niet zo gezond is en ze er zelf ook ziek door worden. Ze verhuizen daarom gelukkig komende vrijdag. Gister was een mooie dag waarbij ik opgehaald werd door Roy om de dag bij hen te spenderen. We heben eerst een gitaar opgehaald bij een vriend van Roy en toen heb ik heerlijk gitaar gespeeld bij hun thuis. Roy zelf moest nog naar een meeting van pastors in de regio waar hij niet onderuit kon, maar ik was met Nthawi thuis en hun jongste 2 kinderen. Tussen de middag gingen we naar lunchhour prayer in de kerk. Daarna gingen we lunchen mer rijst en bonen. Hun jongste zoon had koorts en wilde niet eten dus toen Roy terug was zijn we met hem naar een plaatselijke kliniek geweest. Daarna was het alweer tijd voor midweek service. De kerkdienst die ze op woensdag houden en waarin ik ging preken. Voor mij mijn allereerste echte preek ooit! En voor degenen die niet gewend zijn aan pinksterkerken, preken duren hier meestal 45 minuten tot een uur of langer!  Ik had in dit geval 45 minuten gekregen maar ik heb het bij 35 gehouden ;) Het is een enorme eer dat ik deze mogelijkheid heb gekregen en ik dank God dat Hij me geholpen heeft een prikkelende boodschap te verkondigen. Pastor Roy en Nthawi waren er ook blij mee en vonden het heel goed.
Na de dienst gingen we op bezoek bij een Nederlands gezin dat in de buurt woont en al heel lang in Malawi woont. Geweldige mensen!
Vandaag ga ik weer spenderen bij Roy en Nthawi thuis en aan het eind van de middag zullen ze me naar Blantyre brengen naar de YWAM basis waar ik zal verblijven.
Ik ben enorm blij om terug te zijn hoewel ik wel ik wel nog wat mag ontstressen en het wel weer even wennen is.

Hopelijk heb je genoten van dit verhaal.

Knuffels uit Malawi!

----

Dear all,

Finally I am in Malawi! Last Monday I flew from Amsterdam to Rome, to Addis Ababa, to Lilongwe and finally to Blantyre. A long journey that started somewhat difficult, because they didn't want to check me in at Amsterdam, because I didn't book a return trip. After consulting with several staff members, they decided that it was my own responsibility that I could be refused entry and I could still go. I was not at all afraid that they would refuse me because in Malawi they don't look at the flights you have booked at all. After this they could only check in my luggage to Lilongwe, which caused some stress with me because in Lilongwe I only had 2 hours to go through immigration for a visa, pick up my luggage and check in again and go through security myself. Once at Lilongwe, we luckily arrived an hour early. There were more people with the same transfer, but the person who had to lead us easily through immigration was not there, so there was some chaos with different people trying to help. After some questions I also found someone who led me along the long line and gave my passport to the first counter. I arrived at the second counter fairly quickly, but I waited there for a very long time because there were some Chinese people whose passports had been changed or something like that. Finally after some waiting I came to the third counter and got my visa. After a check of my passport and a stamp, I was able to pick up my luggage. My 2 suitcases of 23 kg were both already on the belt while many people were still waiting I could continue to the domestic flights. It was still very quiet there so I wondered where all those people were going who were already stressing before me for their visas. I was able to check in easily and go through the bag check and when I arrived in the waiting room for the flight I had half an hour left to boarding time and I wondered why I had stressed so much. In the end we left with a 45-minute delay, but I didn't care anymore.
Around 4:30 pm I was in Blantyre and was picked up by Pastor Roy and his wife Nthawi and a Kenyan lady who was a friend of theirs. Their house is about an hour away from Blantyre but we ended up in a traffic jam so it took a little longer. After going down a long winding road that made me a bit sick, we arrived in Chikwawa where they live. Nice village! That evening I just said hi to their 5 children and then they took me to a hostel because their house is apparently not so healthy and it also makes them sick. They are therefore relocating next Friday.

Yesterday was a beautiful day. I was picked up by Roy to spend the day with them. We first picked up a guitar from a friend of Roy and then I played guitar at their home. Roy himself had to go to a meeting of pastors in the region which he could not skip, but I was home with Nthawi and their youngest 2 children. At noon we went to lunch hour prayer in the church. Then we had lunch with rice and beans. Their youngest son had a fever and did not want to eat so when Roy was back we went to a local clinic with him. After that it was already time for midweek service. This is a church service that they hold on Wednesday and in which I got the honour to preach. For me my very first real sermon ever! And for those who are not used to Pentecostal churches, sermons here usually last 45 minutes to an hour or more! I had been given 45 minutes in this case, but I kept it at 35 ;) It is an enormous honour that I have been given this opportunity and I thank God that He has helped me to proclaim a important message. Pastor Roy and Nthawi were also happy with it and thought it was very good.
After the service we went to visit a Dutch family that lives in the neighborhood and has been living in Malawi for a long time. Great people!
Today I am going to spend again at Roy and Nthawi's home and at the end of the afternoon they will take me to Blantyre to the YWAM base where I will stay.
I am very happy to be back even though I still need to slow down and get used again a bit.
I hope you enjoyed this first story!

Hugs from Malawi!