Einde veldwerk!

Lieve allemaal!

Op het moment dat ik dit schrijf hebben we het grootste deel van ons huis in Livingstonia schoon en opgeruimd, want morgen gaan we eindelijk weer terug naar Mzuzu. Het is pas twee weken geleden dat we een weekend terug waren, maar 5 weken veldwerk hakt er toch wel in. Gelukkig is het allemaal best goed gegaan en kunnen we als het goed is over een week nog een dagje terug om te laatste metingen te verrichten.

Wat ook nog wel leuk is, is dat ik me erg afvroeg of mijn tekeningen ergens voor gebruikt zouden worden, maar zeker wel! Momenteel wordt er een nieuwe weg aangelegd en het kamp van het bedrijf dat dat doet gebruikt water van de ziekenhuisleiding die wij onderzoeken. Medass en ik waren daar dus even gaan kijken of er een kraan op die connectie zat wat we wel verwachten maar uiteindelijk niet zo bleek te zijn. Toen we daar waren spraken we de ‘civil engineer’ die verantwoordelijk is voor het wegwerkzaamheden project. Eerder had ik viavia al wat papieren ontvangen die vertelden dat ze nieuwe leidingen gaan leggen voor de missielijn omdat die onder de weg zijn geraakt. Om ervoor te zorgen dat de weg niet beschadigd raakt door water als er een probleem met welke leiding dan ook zou zijn hebben ze op verschillende plekken ‘culverts’ (grote buizen) onder de weg gelegd zodat de leidingen daardoorheen kunnen lopen. Dit hadden ze gedaan gebaseerd op wat de Mission ze vertelt heeft wat er aan leidingen loopt, maar nu bleek dat ze niets over de ziekenhuiswaterleiding hadden gezegd en dat die dus niet in het plan verwerkt waren. Daarop heb ik even de situatie voor deze man geschetst, en heeft hij de Estate Manager van de mission gebeld om eens te vragen hoe dit zat en een oplossing te zoeken. Momenteel moet de oplossing nog steeds komen, maar waarschijnlijk wordt de leiding opgelegd om door de culverts te kunnen. Dat is op sommige plekken prima, maar levert op andere plekken problemen op. Zo valt bijvoorbeeld de flush valve (een kraan die als het die opendraait het water uit het systeem laat lopen zodat je sediment kwijtraakt nadat je de tank hebt schoongemaakt) buiten het systeem. Die kraan zal dus verplaatst moeten worden, maar behoord op het laagste punt in het systeem te zitten, wat niet is waar de pijp door de culvert zal moeten. Ook ligt de aansluiting met het ziekenhuis niet op een handige plek tov de culvert dus als ze niet de weg open willen maken en geen serviceduct maken maar de pijp echt door die culvert gaan leggen, gaat het ziekenhuis denk ik een probleem met de waterdruk krijgen aangezien met al die extra 90 graden bochten de frictie in het systeem nogal groot wordt en water nou eenmaal liever niet omhoog stroomt. Ik heb mijn best gedaan daar invloed op uit te oefenen maar we zullen gaan zien hoe het opgelost wordt. Nou ja, tot  zover het inhoudelijke verhaal van de pijpleidingen, ik heb mijn tekeningen gedeeld dus ze zijn in ieder geval al nuttig gebleken.

Verder bestond ons veldwerk de afgelopen weken gewoon weer uit pijpen uitmeten tov de omliggende gebouwen, de gravers in de gaten houden, interviews doen, tekeningen maken en een flow diagram. Ik ben inmiddels wel echt klaar om weer even niet met mijn collega’s te zijn en wat andere mensen te zien ondanks dat ik het best goed met mijn collega’s kan vinden. Cultuurverschillen zijn af en toe toch best vermoeiend als je dicht op elkaar leeft en je hebt elkaar niet uitgekozen.

Het is best interessant gebleken om te zien hoe hier de Mission met vaak wat hoger opgeleide mensen en mensen die zichzelf belangrijk vinden van de CCAP hier boven op het plateau en de community met behoorlijk arme mensen beneden samen doen met water. Hoe de Rotary dacht iets goeds te doen, maar uiteindelijk ook het systeem nog veel ingewikkelder heeft gemaakt door een nieuw systeem naast het oude te leggen met allerlei Westerse organisatie structuren. Wel grappig om te zien dat nu de Rotary komt kijken volgende week ineens van alles voorbereid wordt om het er goed uit de laten zien.

Al met al wel goede weken achter de rug. Echt bizar hoe de tijd vliegt. Nog maar een paar weken en ik ben alweer in Nederland. :O Dat betekent komende weken verslag schrijven en stage afronden maar vooral ook echt genieten van het hier zijn. Ik hou echt van Afrika en als ik straks afstudeer in oktober hoop ik toch wel snel een baan te vinden waarbij ik weer mag, maar we gaan het zien. Ik vertrouw erop dat God me zal laten zien wat het plan wordt en waar mijn weg heen leidt.

Tot zover de update!

Knuffels uit het warme hart van Afrika (zoals ze Malawi hier noemen),

Katinka