Livingstonia, aanbiddingsnacht en ouders op bezoek!

Sorry, no English this time :(

Lieve allemaal,

Hierbij weer een update uit Malawi. Inmiddels ben ik bijna een maand hier, heb ik mijn eerste week veldwerk gehad en zijn mijn ouders op bezoek.

Vorige week ben ik voor het eerst een week in Livingstonia geweest. Op maandag vertrok ik samen met collega’s Hans, Andrew en Medass met de auto van Hans naar het noorden. Eerst hebben we het hoofd van SOLDEV, de ontwikkelingstak van de CCAP, ontmoet. Het valt wellicht een beetje te vergelijken met ‘Kerk in Actie’ van de PKN, maar dan dus voor lokale ontwikkeling. Het SMART CENTRE is namelijk onderdeel van SOLDEV. Na deze man ontmoet te hebben, gingen we op weg. Onderweg kochten we nog sinaasappels en tomaten. We namen de ‘makkelijke’ weg naar Livingstonia, wat betekent dat je vanaf de hoofdweg nog zo’n 1,5 uur onderweg bent. De weg was gelukkig best aardig. Ze zijn bezig met het aanleggen van een brede asfaltweg dus het is in ieder geval breed genoeg en met de hobbels en kuilen valt het mee als je in een grote auto zit.

In Livingstonia aangekomen kregen we ons huis te zien, wat een net nieuw gebouwd huis is. De keuzes zijn soms wat vreemd, er is bijvoorbeeld geen fatsoenlijke bezem of emmer om bijv de vloer te dweilen, maar wel een frituurpan. In het huis troffen we James, een jongeman uit Noord-Ierland die een maand in het ziekenhuis aan het ondersteunen is aangezien hij een opleiding doet tot arts. Verder draait het ziekenhuis met name op Dr. Lynn, een Ierse vrouw, die met haar man John in Livingstonia woont. Ziekenhuispersoneel is verder over het algemeen niet echt goed opgeleid.

Na de lunch gingen we met z’n vieren (Hans, Medass, Andrew en ik) de wandeling naar de bron van het te onderzoeken watersysteem maken. Na een uur de berg opgewandeld te zijn en het kanaal te hebben gevolgd kwamen we bij de bron, waar ik eerder al wat foto’s van postte op FB. Vanaf daar liepen we naar de sedimentatie tanks en hadden we prachtig uitzicht over het meer. ’S Avonds gaan we over het algemeen vooral vroeg naar bed.

Dinsdag begonnen we dan echt met het werk. Ik heb de gravers (mannen die ingehuurd zijn om de pijpen uit te graven) opdracht gegeven en we hebben de eerste dingen vast gelegd. Dit werk hebben ze de dagen erna voortgezet, maar het gaat beduidend sneller als wij staan te kijken dan als we er niet zijn, dus ik ben benieuwd hoe het is nu we er een week niet zijn. Tijdens het werk hebben ze twee keer de pijp geraakt. En ook wel typisch wat er dan gebeurt. Dan ga je met zn vieren staan kijken hoe er water uit een pijp spuit en verder doe je niets. Uiteindelijk hebben wij de leider van ons graafteam, die ook James heet, gebeld en ook de loodgieter, om het op te lossen. Maar omdat Livingstonia toch wat afgelegen is hadden ze geen reserve pijpen, dus tot die er zijn was het nu maar even met wat rubber eromheen opgelost. In totaal hebben ze in 3 dagen ongeveer 30 m gedaan, terwijl het totaal waarschijnlijk wel meer dan 1,5 km is, dus ik ben benieuwd hoe dat verder gaat lopen. Hans was dinsdag rond het middaguur vertrokken, dus de rest van de dagen tot vrijdag was ik alleen met Medass en Andrew en de nodige cultuurverschillen worden al zichtbaar, maar we redden ons goed. Er is werkelijk weinig te koop (je vindt er vooral de eeuwige tomaten en uien die je overal kunt kopen).  Verder staat er dus een vrij grote kerk in het dorp en is vrijwel alles eigendom van ‘the mission’. Naast het documenteren van de pijpen hebben we wat interviews gedaan over het onderhoud van het systeem en daar gaan we ook mee door als we vanaf komende week weer doorgaan.

Vrijdag zijn we met James (de malawiaan) mee terug naar Mzuzu gereden. We zouden om 6 uur vertrekken, maar hij was er uiteindelijk pas rond 6.45 uur. Wel fijn om redelijk op tijd terug in Mzuzu te zijn. Uiteindelijk heb ik toen ’s middags gechilled met Austin die ik ken uit de kerk, wat heel gezellig was en ’s avonds hadden we een aanbiddingsnacht en aangezien ik liever niet alleen door het donker ga was het fijn om samen te gaan.

Zaterdagochtend gingen we weer op weg en Austin liet mij ook zijn huis zien en ik ontmoette zijn moeder. Dat was wel een ander soort wijk, met huisjes dicht op elkaar op een heuvel en iedereen kookt buiten op houtskool en heeft alleen een kraan buiten. Dat zijn dus nog niet eens de echt arme buurten.

Zondag ging ik naar de kerk en na de kerk waren mijn ouders in Mzuzu aangekomen. Het was heel leuk om hen zo nog even voor te kunnen stellen aan de mensen van de kerk waar ik veel mee optrek. Daarna heb ik ze mijn huis laten zien en was het tijd voor hen om naar Nkhata bay te rijden, wat nog een uur rijden was en aan Meer Malawi ligt.

Maandag heb ik gewerkt op het SMART Centre en heb ik de tekeningen van de waterleidingen op de computer gemaakt. ’s Middags ben ik met Reinier naar Immigratie geweest om mijn visum te verlengen aangezien je hier in eerste instantie maar een maand krijgt. Het overheidskantoor is mega chaos dus ik was blij dat Reinier wist waar ik wat moest doen. Eerst een formulier invullen, dan krijg je een stempel, dan naar een ander hokje om te betalen waar mega rijen staan maar waar je als blanke voor mag (dat voelt toch vreemd maar wel fijn om niet te lang in een veel te volle ruimte met stinkende mensen te zijn XD), dan moet je met het bonnetje weer een ander bonnetje halen en dan terug naar het eerste kantoor om een stempel te halen in je paspoort. Gelukkig ging dat allemaal heel soepel, heel anders dan in Tanzania.

Dinsdagochtend heb ik weer gewerkt, maar ’s middags kwamen mijn ouders me halen om naar het strand in Nkhata bay te gaan. Gelijk vakantiegevoel! Ik heb een nachtje bij hen doorgebracht op een super mooi terrein met mega mooi uitzicht over het meer. Vandaag hebben ze me weer bij het SMART Centre afgezet, waar ik ze een rondleiding heb gegeven en daarna ging ik weer aan het werk.

Morgen ga ik weer even een ochtend werken en daarna gaan we ons voorbereiden op onze tocht naar Vwasa national park en Livingstonia. Super leuk om papa en mama nu wat te laten zien van wat ik hier allemaal doe en samen met hen ook nog een beetje vakantie te vieren.

Meer update volgt later!

Knuffels uit Malawi!