Wholeness in Christ, worship & intercession (Heelheid in Christus, aanbidden en voorbeden)

English below! (Google translated with some adjustments)

Hee allemaal!

Er is alweer een maand voorbij sinds ik naar Malawi vertrok en wat gaat de tijd snel! Ik geniet nog steeds enorm en ik leer heel erg veel!

Vorige keer heb ik jullie mijn weekschema uitgelegd en dat is de afgelopen weken gewoon zo door gegaan dus deze keer vertel ik alleen de bijzonderheden.

Zoals ik vorige keer schreef, ging die week over heelheid in Christus. Dit zal voor velen van jullie een beetje vaag zijn, maar het ging over verschillende manieren waarop mensen reageren op pijn kunnen (passief/passief agressief – Jezelf afsluiten/rebellie), het genezen van pijn uit het verleden, omgooien van muurtjes die je gebouwd hebt uit reactie op bijvoorbeeld afwijzing en over het vergeven van mensen. Dit was een vrij heftige week ondanks dat ik al wel vaker met die onderwerpen bezig ben geweest. Op woensdag hebben we een sessie gedaan over vergeving en op donderdag een gesprek over de gebrokenheid in onze levens. Dingen die God naar boven aan het brengen was uit het verleden die ons beschadigd hebben. Heftige verhalen zaten daartussen en verrassend veel gelijkenissen. In het kader van vergeving, aan een ieder die het gevoel heeft dat ik hem/haar onrecht aan heb gedaan, dan wil ik bij deze ook graag vergeving voor vragen. Als je me erover wilt spreken, stuur me dan vooral even een appje!

Op vrijdag leidde ik samen met Promise, een van mijn medestudenten, een Bijbelstudie over de gelijkenis van de verloren zoon (Lukas 15:11-32). We hadden het over de jongste zoon en Gods vaderhart, maar vooral ook over hoe we als christenen vaak vooral ook op de oudste zoon lijken en jaloers worden op mensen die net christen geworden zijn en dingen van God krijgen waar we zelf al lang voor bidden. De vader zegt aan het eind van de gelijkenis dan ook ‘alles wat van mij is, is van jou’. We mogen weten wat onze positie is als kinderen van God en dat we mogen genieten van het bij God zijn en dat we mogen putten uit wat van de Vader is ipv vooral te focussen op hard werken om wat dan ook te verdienen. Uiteindelijk belandde we ook nog in een discussie over of de jongste zoon wel of niet oprecht berouw had en wilde bekeren. Deze discussie hebben we uiteindelijk deze week afgemaakt. Mijn conclusie was dat ondanks dat we weten dat God wil dat we bekeren (dit betekent niet dat je je schuldig voelt en vergeving vraagt, maar dat je je vooral ook afkeert van hetgene waarvan je bekeert) en dat als we dat doen we vergeving ontvangen door het offer van Jezus, dit verhaal ons niet vertelt of de zoon oprecht was. Ik denk dan ook niet dat dat het punt van deze gelijkenis is. Ik geloof dat het meer gaat over Gods vaderhart voor zowel de oudste als de jongste zoon. Tot zover de Bijbelstudie. 😉 Vanaf volgende week zal ik betrokken zijn bij het kids ministry, oftewel een middag Bijbelverhalen delen met de kinderen uit de buurt, spelletjes doen en dansen.

In het weekend hadden we relatieweekend, waarbij de jongens en meiden gescheiden werden naar verschillende locaties om het te hebben over hun eigen rol in Gods koninkrijk en relaties en huwelijk. Was een interessante tijd waarin veel gedeeld is en met elkaar gebeden, maar ook een tijd van plezier met warme chocomel met marshmallows, het is tenslotte winter hier 😉.

Afgelopen week ging over “Worship & intercession”, in het Nederlands te vertalen als aanbidding en voorbeden. Dit werd ons onderwezen door de leiders van deze basis Daniel en Suzy Dugmore uit het VK. Mensen die mij een beetje kennen op het gebied van geloof weten dat ik een groot fan van worship ben en deze week was dan ook echt een feest voor mij. Ik heb genoten van de extra worship en de lessen die we gehad hebben.

Graag deel ik met jullie wat van wat er voor mij uitsprong deze week. Aan het begin van de week deelde Daniel zijn getuigenis over hoe hij christen geworden is en hoe hij daarna uiteindelijk hier is belandt. Wat ik persoonlijk heel inspirerend vond is zijn kijk op zendeling zijn. In tegenstelling tot wat veel mensen doen, ergens heen gaan en daar dan jouw plan uitvoeren, ziet hij de rol van een zendeling niet perse als leider en visiedrager maar vooral ook dienend. Daarmee bedoel ik niet dat je geen leider kunt zijn, dat is hijzelf ten slotte ook, maar het gaat voornamelijk om de houding. Leg jij de mensen op wat de visie is en wat er gaat gebeuren, of dien je om de visie van de lokale bevolking tot stand te brengen zodat je duurzame projecten doet? Interessant om over na te denken. Zendelingen komen vaak met de beste bedoelingen, maar als je je eigen plan trekt is de kans groot dat wat je opbouwt instort als je weggaat en dat wil je natuurlijk niet.

Dinsdagavond hadden we weer een creatieve avond en schreven we in groepjes een lied vanuit een Bijbeltekst. We zijn nog bezig met kijken of we ons lied af kunnen maken, maar wellicht kan ik jullie dan wel wat laten horen. Ik vond het in ieder geval heel erg leuk!

Woensdagavond hadden we community night en gingen we samen God aanbidden. God heeft me daar weer enorm aangeraakt en het genezingsproces wat hij de week ervoor gestart was afgemaakt. Ik merk dat ik best wel wat hoogmoed/trots opgebouwd had en dat nu dat afgebroken wordt, ik weer met vlagen heel onzeker ben. God is daar ook enorm in aan het werk.

Over het onderwerp ‘voorbeden’ heb ik enorm veel nieuwe dingen geleerd. Omdat ik denk dat het meer mensen tot zegen kan zijn, wil ik hier wat delen van wat ik inspirerend vond. Voorbeden worden over het algemeen gezien als gebeden voor andere mensen. Maar hoe doe je die nou effectief? Daniel gaf ons een nieuw perspectief op hoe je dit kunt doen. Hij ziet voorbeden als bidden voor wat God zegt dat je voor de ander/situatie kunt bidden. God koos ervoor om de aarde onder de verantwoording van de mensen te stellen en daarmee hebben we een verantwoordelijkheid. Wat we nu geleerd hebben over voorbeden is om God te vragen om iets op je hart te leggen van wat er op Zijn hart ligt. Dit noemen we de ‘burden’. Dan vraag je God wat je voor dat betreffende onderwerp/die persoon/dat land etc. kunt bidden. Je luistert naar het antwoord en dan bidt je uit wat je hoort. Het kan helpen om ook Bijbelteksten uit te bidden over de situatie als je niet goed weet hoe je voor iets kunt bidden. Gods woord bevat kracht dus altijd goed om dat te gebruiken. Dit betekent natuurlijk niet dat we niet meer onze eigen ideeën met God kunnen delen in gebed, maar het is een andere strategie. Ik vond dit een bijzonder interessante benadering van gebed en het linkt ook aan iets anders waarmee Daniel ons deze week uitdaagde. Als we het hebben over een relatie met God, fellowship, betekent dat dan dat wij ons hart bij hem uitstortten en dat we van Hem heb troost en blijdschap verwachten, maar dat we ons niet interesseren in wat Hij voelt en wat Zijn hart beweegt? Wat voor vriendschap is dat? Daniel daagde ons uit om God te vragen om ook te delen wat er op Zijn hart ligt, zodat ons hart gebroken kan worden voor wat zijn hart beweegt. Interessant om dat uit te gaan proberen.

Afgelopen vrijdag en zaterdag deden we 24 uur vasten en bidden met het hele team. Tori en ik besloten ’s nachts wakker te blijven en te bidden voor de andere mensen in ons team, film te kijken, te kletsen en de deur open en dicht te doen voor de mensen die uit het gebedshuis kwamen. Om veiligheidsredenen mochten de vrouwen namelijk niet inschrijven op een uur in de nacht. Ik heb genoten van deze periode en ik kijk uit naar weer een nieuwe week.

Zondag mochten enkelen uit onze groep onderwijs geven en preken in verschillende kerken. Ik mocht deze keer nog toekijken, maar binnenkort ben ook ik aan de beurt.

Vandaag hadden we de eerste les over Gods Vaderhart. Benieuwd wat dat verder nog gaat brengen. ’s Middags werden er nog 7 mensen uit onze groep gedoopt in het zwembad dus dat was een feestje 😊. Met dat goede nieuws sluit ik deze blog af. Be blessed!

Knuffels uit Malawi!

Katinka

Gebedspunten

-          Dat God zijn werk of transformatie in mij voortzet en me meer laat zien van wat Zijn hart beweegt.

-          Voor moed en inspiratie voor de voorbeden die ik komende vrijdag ga leiden en de kids ministry waar ik deze week bij mee ga helpen.

Dankpunten

-          Voor alles wat God tot zover al gedaan heeft

-          Voor ons leuke team en de mooie gesprekken die we hebben

-          Voor het inspirerende onderwijs van de afgelopen weken

ENGLISH (Google translate with some adjustments)

Hey everybody!

A month has passed since I left for Malawi, and time is moving fast! I still enjoy myself and I learn a lot!

Last time I explained my weekly schedule to you and that went as it was quite similar this week I will only tell you the special things.

As I wrote last time, the week I posted that blog was about wholeness in Christ. This will be a bit vague for many of you, but it was about different ways in which people can respond to pain (passive / passive aggressive - Shutting yourself down / rebellion), curing past pain, knocking down walls you have built in response to for example rejection and about forgiving people. This was a pretty tough week despite the fact that I have been working on those topics before. On Wednesday we did a session about forgiveness and on Thursday a conversation about the brokenness in our lives. That session was about things that God was bringing up from the past that have damaged us. There were intense stories among the people from our group and surprisingly many similarities. In the context of forgiveness, to anyone who feels that I have wronged him / her, I would also like to ask forgiveness for this. If you want to talk to me about it, send me an Whatsapp message!

On Friday, together with Promise, one of my fellow students, I led a Bible study about the parable of the prodigal son (Luke 15: 11-32). We talked about the youngest son and God's father's heart, but especially about how we Christians often look like the eldest son and become jealous of people who have just become Christians and receive things from God that we ourselves have been praying for for a long time. At the end of the parable, the father says "everything that belongs to me is yours." We may know what our position is as children of God and that we may enjoy being with God and that we may draw on what belongs to the Father rather than focusing on hard work to earn anything. Eventually we also ended up in a discussion about whether or not the youngest son genuinely repented. We finished that discussion this week. My conclusion was that although we know that God wants us to repent (this does not only mean that you feel guilty and ask for forgiveness, but that you also turn away from what you repent of) and that if we do we receive forgiveness through the sacrifice of Jesus, this story does not tell us whether the son was sincere. I don't think that's the point of this parable. I believe it is more about God's father's heart for both the oldest and the youngest son. So much for the Bible study. 😉 From next week I will be involved with the kids ministry, or an afternoon sharing Bible stories with the children from the neighbourhood, playing games and dancing.

During the weekend we had a relationship weekend, during which the boys and girls were separated to different locations to talk about their own role in God's kingdom and relationships and marriage. Was an interesting time in which much was shared and prayed with each other, but also a time of pleasure with hot chocolate with marshmallows. After all it is winter here 😉.

Last week it was about “Worship & intercession”. This was taught to us by the leaders of this base Daniel and Suzy Dugmore from the UK. People who know me a little in the field of faith know that I am a big fan of worship and this week was really enjoyable for me. I really enjoyed the extra worship and the lessons we had.

I would like to share with you some of what stood out for me this week. At the beginning of the week, Daniel shared his testimony about how he became a Christian and how he ended up here. What I personally found very inspiring is his view of being a missionary. Contrary to what many people do, go somewhere and then execute your plan there, he does not necessarily see the role of a missionary as leader and visionary, but above all in a serving role. By that I do not mean that you cannot be a leader, after all he is himself, but it is mainly about the attitude. Do you impose on people what the vision is and what is going to happen, or do you serve to make the vision of the local population reality so that you do sustainable projects? Interesting to think about. Missionaries often come with the best of intentions, but if you draw your own plan, chances are quite big that whatever you build up will collapse when you leave, and you obviously don't want that.

Tuesday evening we had another creative evening and we wrote a song in groups from a Bible text. My group wrote a song about being fruitful. We are still trying to see if we can finish our song, but perhaps I can let you hear something. At least I really enjoyed it!

Wednesday night we had community night and together we worshiped God. God has touched me enormously there and completed the healing process he started the week before. I notice that I had built up quite a bit of pride and that now that it is being demolished, I am once again very insecure. God is also working hard on that.

I have learned a lot of new things about the subject "intercession". Because I think it can bless more people, I want to share some of what I found inspiring here. Intercessions are generally seen as prayers for other people. But how do you do that effectively? Daniel gave us a new perspective on how you can do this. He taught us intercession as praying for what God says you can pray for the other person / situation. God chose to put the earth under the responsibility of the people and with that we have a responsibility to speak. What we have learned about intercession is to ask God to put on your heart something that is on His heart. We call this the "burden". Then you ask God what you can pray for that particular subject / person / country etc. You listen to the answer and then you pray what you hear. It can help to also pray Bible texts about the situation if you are not sure how to pray for something. So God's word always contains power to use it. This of course does not mean that we can no longer share our own ideas with God in prayer, but it is a different strategy. I found this a very interesting approach to prayer and it also links to something else that Daniel challenged us this week. When we talk about a relationship with God, does that mean that we pour out our heart to him and that we expect comfort and joy from him, but that we are not interested in what he feels and what moves his heart? What kind of friendship is that? Daniel challenged us to ask God to also share what is on His heart so that our heart can be broken for what moves His heart. Interesting to try that out.

Last Friday and Saturday we fasted 24 hours and did a chain prayer with the whole team. Tori and I decided to stay awake at night and pray for the other people in our team, watch a movie, chat and open and close the door for the people who came from the prayer house. For safety reasons the women were not allowed to register for prayer in the night, but this way we could still participate. I enjoyed this period and I am looking forward to another week.

On Sunday some of our group were chosen to teach and preach in different churches. This time I was just attending, but soon it will be my turn too.

Today we had the first lesson about God's Father's heart. Wondering what that will bring. In the afternoon, 7 people from our group were baptized in the pool so that was a party 😊. With that good news I close this blog. Be blessed!
 

Hugs from Malawi!

Katinka
 

Prayer points

- That God continues his work or transformation in me and shows me more of what moves His heart.

- For courage and inspiration for the intercession that I am going to lead on Friday and the kids ministry that I will help with this week.

Thankgiving points

- For everything that God has done so far

- For our nice team and the nice conversations we have

- For the inspiring lectures of the past weeks