First week! :)

(English below)

Namasté!

De eerste week is alweer voorbij, wat gaat de tijd toch hard en wat heb ik veel gezien en gedaan afgelopen week. Ik zal beginnen bij het begin.

Ik vloog met het vliegtuig van Schiphol naar Muscat met een tussenlanding in Doha. Vervolgens had mijn vliegtuig naar Kathmandu 2,5 uur vertraging en had ik een overstaptijd van een uur of 7. Gelukkig had ik al snel aanspraak en heb ik thee gedronken met een Nederlandse mevrouw, gezellig zitten praten met wat Duitse mensen en uiteindelijk vond ik nog een meisje dat ook met dezelfde vlucht naar Kathmandu ging. Daar zaten we dan als twee Nederlandse jonge vrouwen tussen alle ‘donkere’ mannen. Er waren weer opvallend weinig vrouwen te vinden en ook slechts 1 andere westerling om het zo maar even te noemen. Uiteindelijk kregen we rond 3 uur ’s nachts nog en warme maaltijd om te compenseren voor de vertraging. Toen ik aankwam ging het bij de douane gelukkig heel snel en vervolgens had ik als een van de eersten mijn koffer en kon ik naar buiten. Buiten aangekomen belde ik Sanju, een Nepalese vriend die me zou komen halen, en hij vertelde me dat hij naar me toe zou komen. Even later belde hij weer dat ik zelf het vliegveld moest verlaten en dat hij bij de poort stond maar niet naar binnen mocht. Eenmaal bij de poort had ik hem snel gevonden, waarna ik een gelukssjaal omkreeg vanwege de veilige aankomst en gingen we met een taxi naar het huis waar hij samen met zijn Nederlandse vriendin, Maud, woont. Maud’s moeder is hier ook op visite dus het is erg gezellig. Al gelijk was ik blij om terug te zijn. Die middag heb ik even geslapen, want dat was nog niet gelukt sinds ik in Nederland wakker was geworden om naar Schiphol te gaan. Daarna gingen we voor het avondeten naar Thamel, het toeristische centrum, een half uurtje lopen van hun huis om Daal Bhat te eten. Daal (linzensaus) Bhat (rijst) is het lokale meest gegeten gerecht, en komt meestal met grote hoeveelheden. Helaas ben ik vergeten een foto voor jullie te maken, maar dat komt nog wel een keer.

De volgende ochtend stonden we alweer om 6.30 uur naast ons bed om de bus naar National Park Chitwan te gaan. Na een busrit van ongeveer 7 uur waren we er. En wat was het mooi daar! We kregen lunch en liepen daarna door het dorpje. We kregen de olifantenstallen te zien van de overheid en liepen naar het riviertje waar we gelijk al 5 krokodillen en een neushoorn zagen. Daar keken we de zonsondergang. Ook leerde ik dat alleen de overheid mannelijke olifanten mag bezitten zodat zij kunnen controleren hoeveel olifanten erbij komen in bezit van mensen. Terug bij het hotel werden we meegenomen voor een dansshow van dansen van de lokale bevolking. Niet echt strak gedanst maar wel leuk om te zien. ;) Daarna was het tijd voor avondeten en na een kaartspelletje naar bed, want ook de dag daarna moesten we weer vroeg op.

De tweede dag in Chitwan was het ’s ochtends erg mistig, maar we gingen toch op pad. Eerst was het tijd om op olifantensafari te gaan. Dit houdt dus in om met vier mensen op een olifant de jungle in te gaan. Onze olifant had daar niet zoveel zin in en deed moeilijk en daarom wilde Maud’s moeder eraf en Maud ging met haar mee. Toen bleven Sanju en ik over. Het was heel gaaf om te doen, maar ik moet ook zeggen dat ik het eigenlijk heel zielig vind voor die beesten. Ze worden zo geslagen en moeten dan de hele dag met mensen op hun rug rondlopen. Tijdens die tocht zagen we nog veel meer krokodillen, neushoorn met een baby en veel hertjes en pauwen. ’S Middags gingen we nog met jeepsafari in de hoop nog een luipaard, beer of tijger te spotten maar dat lukte helaas niet.

’s Avonds hadden we nog even rust om de volgende morgen (12-2) weer op tijd naar Pokhara te vertrekken (6.30 opstaan). Ik had wat last van buikpijn toen ik opstond, maar ik hoopte dat dat over zou gaan. Pokhara is een stad aan een groot meer en dichtbij de bergen dus dat levert mooie foto’s op. Die zal ik proberen bij deze blog te plaatsen. We liepen wat rond en zaten bij het meer, maar ik voelde me steeds slechter en we gingen terug naar het hotel. Uiteindelijk was ik ’s avonds flink aan de diarree en aan het overgeven, Daal Bhat syndrome, noemen ze dat. Oftewel ik was ziek door de verandering in eten (veel vettig eten hier) en weinig slaap. De dag erna heb ik met buikpijn in bed doorgebracht. Gelukkig ging het zondag wel iets beter, maar voor de zekerheid toch maar dichtbij het hotel gebleven en lekker in de zon een boek gelezen. Nu ben ik een beetje verbrand, maar ik kon wel wat kleur gebruiken. Ik heb dus nog niet zoveel van Pokhara gezien, maar waarschijnlijk zal ik daar uiteindelijk veel verblijven dus dat komt later wel. Vandaag (15-2) zijn we weer met de bus terug naar Kathmandu gegaan (8 uur) en morgen zal ik dan eindelijk naar het kantoor van IDE Nepal gaan om mijn begeleider te ontmoeten en mijn stage te beginnen. Daarna ga ik op zoek naar een nieuwe slaapplaats.

Heftige eerste week gehad dus, maar ook heel tof! Ik ben super blij om terug te zijn! J

Knuffels!

Katinka

#short English version of my first week

Namasté!

A week went by already since my last post and so much happened. From Schiphol I went by airplane to Muscat with a quick stopover at Doha. At Muscat airport I had a 2,5 hours delay, but luckily I arrived safely in Kathmandu and I was one of the first to get my luggage. After calling Sanju, a Nepali friend from 3 years ago who was getting me from the airport I needed to walk to the gate since he couldn’t enter the airport. We went to the house where he lives with his Dutch girlfriend, Maud. Maud’s mom is on a visit here as well, which is really nice. After 2 hours of sleep we went to Thamel, the tourist area, to walk around a bit and have dinner. We ate Daal (lentil sauce) Bhat (rice), which is the most eaten local dish. I forgot to take a picture every time I ate is so far, but will try to make one later.

The next morning we went to the National Park Chitwan, a 7 hour drive by bus, where we visited the elephant stable and saw some crocodiles and a rhino at the riverside. The next day we went on safari on the back of an elephant. It was very awesome and we saw more crocodiles, a rhino with her baby and deers and peacocks, but still I feel bad for how the elephants get treated. They get beaten a lot to keep walking the people around the jungle. In the afternoon we went on jeep safari to see whether we could see a leopard, bear or tiger, but we didn’t find.

On the 12th we went by bus to Pokhara, which is a city next to a lake and close to the mountains, so made some nice pictures there. Unfortunately I got ill (throwing up and diarrhea), probably because of the different food and too less sleep. They call it Daal Bhat syndrome since many people get it. I didn’t see a lot of Pokhara, but I will probably stay there for my internship as well so I will do that another time.

Today (15-2) we got back to Kathmandu and luckily I feel a bit better now. Tomorrow I will go the IDE Nepal office, to meet my supervisor and start my internship.

So after all it was an very heavy but great first week! Happy to be back! J

Hugs!

Katinka